به نقل از «فرارو»

آیا ۶ ساعت خواب کافی است؟

تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۰۱۸۴۷

با توجه به گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، بیش از ۲۵ ٪ از بزرگسالان ایالات متحده توصیه‌های خواب آکادمی پزشکی خواب آمریکا (AASM) و انجمن تحقیقات خواب را اجرا نمی‌کنند.

با این حال، شواهد جدید نشان می‌دهد که داشتن یک خواب خوب شبانه می‌تواند سال‌ها به زندگی شما اضافه کند؛ بنابراین چقدر خواب بسیار کم است و چقدر برای حمایت از یک زندگی طولانی و سالم کافی است؟ در اینجا چیزی است که متخصصان در مورد اینکه واقعاً چقدر به خواب نیاز دارید می‌گویند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آیا ۶ ساعت خواب کافی است؟

دکتر راج داسگوپتا، دانشیار پزشکی بالینی در دانشکده پزشکی کک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی گفت: "همه خواهان عدد جادویی هستند، اما زندگی یک محدوده است.

او گفت که محدوده خوابی که او توصیه می‌کند "هفت تا نه ساعت در شب است که نقطه خوب آن حدود هشت ساعت است."

دکتر نیتون ورما، پزشک خواب و سخنگوی AASM، تاکید کرد که هر چیزی کمتر می‌تواند عواقب بدی برای سلامتی شما داشته باشد. وی گفت: پیامد‌های طولانی مدت خواب ناکافی با چاقی، دیابت، فشار خون بالا و سایر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است.

چقدر به خواب نیاز دارم؟

CDC توصیه‌های خواب روزانه خود را بر اساس سن شما پیشنهاد می‌کند. بزرگسالان ۱۸ تا ۶۰ ساله باید هر شب حداقل هفت ساعت بخوابند، در حالی که افراد مسن ممکن است نزدیک به ۹ ساعت بخوابند.

برای نوجوانان، این تعداد به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب در شبانه روز افزایش می‌یابد. ورما خاطرنشان کرد که "آکادمی پزشکی خواب آمریکا افزایش زمان خواب را برای نوجوانان توصیه کرده است ۸ تا ۱۰ ساعت.

به همین دلیل است که AASM زمان شروع مدرسه را برای دانش آموزان دبیرستانی و دبیرستانی از ساعت ۸:۳۰ صبح یا دیرتر توصیه می‌کند. این به حفظ الگوی خواب با ریتم‌های طبیعی شبانه‌روزی کمک می‌کند که در دوران نوجوانی تغییر می‌کند و باعث می‌شود نوجوانان شب‌ها دیرتر بیدار بمانند و صبح‌ها بیشتر بخوابند.

چگونه بیشتر بخوابیم؟

داسگوپتا اذعان کرد: «خواب خوب سخت است. او پیشنهاد کرد به جای صرفاً بر تعداد ساعات خواب، روی کیفیت خواب تمرکز کنید.

او توضیح داد: "چیز‌های بسیار ویژه‌ای در مراحل خواب عمیق تر، در مراحل خواب REM [حرکت سریع چشم]اتفاق می‌افتد، که به تک تک اعضای بدن ما کمک می‌کند. "

ورما بر اهمیت داشتن یک برنامه خواب منظم برای بهینه سازی کیفیت خواب تاکید کرد.

وی گفت: بهتر است تمام ساعات خواب خود را یکجا و در زمان‌های ثابت داشته باشید، اگر برنامه روزانه شما این اجازه را می‌دهد، هدف خود را ۷ تا ۹ ساعت خواب روزانه در زمان‌های ثابت داشته باشید. برای برخی از افراد، ممکن است این امر مستلزم سازماندهی فعالیت‌های روزانه باشد تا قبل از خواب به پایان برسند. برای برخی دیگر، داشتن زنگ هشداری که به شما یادآوری می‌کند که آرام شوید و برای خواب آماده شوید، می‌تواند مفید باشد.

اگر می‌خواهید برنامه خواب خود را تنظیم کنید، بنیاد خواب توصیه می‌کند زمان خواب و بیداری ایده آل خود را انتخاب کنید و سپس برنامه خواب خود را با افزایش ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در روز تنظیم کنید.

این بنیاد همچنین پیشنهاد می‌کند:

کافئین و الکل را محدود کنید، زیرا می‌توانند در چرخه خواب طبیعی اختلال ایجاد کنند
اتاق خود را تاریک و ساکت نگه دارید تا از تولید ملاتونین در بدن حمایت کنید که به بهبود خواب کمک می‌کند
به طور منظم ورزش کنید و مطمئن شوید که فعالیت بدنی شدید را حداقل دو ساعت قبل از رفتن به رختخواب انجام دهید
لپ تاپ، تلفن یا تبلت خود را حداقل یک ساعت قبل از خواب به رختخواب بگذارید تا از تأثیرات انتشار نور آبی بر زمان خواب و بیداری جلوگیری کنید.

یک مطالعه بر روی بیش از ۳۵۰۰ بزرگسال که اخیراً در ژورنال پزشکی رفتاری منتشر شد، مسیر شگفت انگیزی را به سمت خواب آرام‌تر کشف کرد.

روزالبا هرناندز، نویسنده این مطالعه، استاد مددکاری اجتماعی دانشگاه ایلینویز، در بیانیه خبری دانشگاه گفت: «نتایج این مطالعه ارتباط قابل توجهی بین خوش‌بینی و ویژگی‌های مختلف خواب گزارش‌شده توسط خود نشان داد. شرکت‌کنندگانی که سطوح بالاتر خوش‌بینی را گزارش کردند، ۷۴ درصد کمتر علائم بی‌خوابی داشتند.»

هرناندز توضیح می‌دهد: خوش‌بین‌ها بیشتر درگیر مقابله فعال متمرکز بر مشکل هستند و رویداد‌های استرس‌زا را به روش‌های مثبت‌تری تفسیر می‌کنند و نگرانی‌ها و افکار نشخوارکننده را هنگام به خواب رفتن و در طول چرخه خواب کاهش می‌دهند.

منبع: سلامت نیوز

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه ساعت خواب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۰۱۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساواک چطور «شیخ احمد کافی» را حذف کرد؟

هنوز مدت زمانی از این گفت و گو نگذشته و مسافت چندانی طی نشده بود و ما در بین راه دو پاسگاه ژاندارمری قوچان و چناران بودیم که ناگهان مشاهده کردیم که یک ماشین ارتشی از طرف مقابل ظاهر شده و به سوی ما می شتابد. گویا ماشین سواری ما را نشانه گرفته بود.

به گزارش ایسنا، جهان نیوز نوشت: حادثه تصادف مرحوم احمدکافی روایتی عجیب و شنیدنی دارد که با بیان مقدمه ای حادثه را از زبان خانواده آن مرحوم به نگارش در خواهیم آورد.

شهر قوچان، در فاصله ۱۲۰ کیلومتری مشهد قرار دارد و معمولاً با حدود دو ساعت طی طریق میتوان به مشهد رسید شهر چناران هم در ۵۵ کیلومتری مشهد و در همین مسیر قرار دارد که برای رسیدن به مشهد باید از آن گذشت. کاروان خانوادگی کوچک (مرحوم) کافی به رانندگی جعفر عنابستانی پس از ترک شهر قوچان مسیر خود را به طرف مشهد می‌پیمود.
خانواده (مرحوم) کافی که خود همسفر ایشان در این مسافرت بود چنین نقل می کنند:

پس از ترک شهر، قوچان وارد جاده اصلی مشهد شدیم. راننده ما جعفر، بنا به هر نیت نامعلومی پای خود را بر روی پدال گاز ماشین گذاشته و با سرعت غیر قابل تصور و خطرناکی ماشین را می راند. (آقای) کافی و سایر سرنشینان و بچه ها چندین بار از او خواستند و خواهش کردند که با این سرعت رانندگی نکند؛ چون حادثه آفرین و خطرناک است.

(آقای)کافی خود چندین بار به جعفر گفت: جعفر مگر میخواهی ما را بکشی که با چنین سرعتی رانندگی میکنی؛ از سرعت کم کن؛ ما میخواهیم سالم به مشهد برسیم؛ ولی متأسفانه با کمال تأثر، جعفر سکوت اختیار کرده، به تذکرات و حرف های ما توجهی نداشت و بی اعتنا، کماکان با سرعت سرسام آور مورد نظر خود رانندگی می کرد. در آن لحظات ما همگی آشفته و مضطرب و در بیم و هراس بودیم و کاری از ما ساخته نبود؛ چون نه توان جلوگیری او را داشتیم و نه هنر رانندگی به ناچار در زیر لب شهادتین خود را میگفتیم و با خدای خود راز و نیاز می کردیم.

هنوز مدت زمانی از این گفتگو نگذشته و مسافت چندانی طی نشده بود و ما در بین راه دو پاسگاه ژاندارمری قوچان و چناران بودیم که ناگهان مشاهده کردیم که یک ماشین ارتشی از طرف مقابل ظاهر شده و به سوی ما می شتابد. گویا ماشین سواری ما را نشانه گرفته بود.

ماشین، با یک چشم بر هم زدن با سرعت و شدت هرچه تمام تر از جلو با ماشین ما برخورد و اصابت نمود. عجیب این بود که ماشین ارتشی، سمت و سوی جلوی ماشین پژوی سفیدرنگ (آقای) کافی را هدف گرفته و با آن برخورد کرد و کافی به همراه یکی از فرزندانش در صندلی جلوی ماشین در کنار راننده خود قرار داشتند.

پس از این تصادف هولناک و وحشتناک نمی دانیم چگونه این ماشین ارتشی ما را در آن دشت و بیابان، از روی کینه و ددمنشی تنها رها کرد. با استفاده از آشنایی راه و موقعیت جاده به سرعت از صحنه حادثه و معرکه هولناک و مخوف گریخت و فرار نمود و از نظرها پنهان شد.

این بی وجدانان خودفروخته بی دین، حتی لحظه ای به آه و ناله کودکان معصوم و بی گناه و بی تقصیر و دختران و پسران مجروح و همسر کمر شکسته و بدن غرقه به خون (مرحوم) کافی در این حادثه ترحمی نکرده؛ با قساوت و شقاوت هرچه تمام تر گذشتند و گریختند.

پس از این حادثه مامورین ساواک گزارش داده بودند که در این محدوده چندین سواری دیگر نیز به هم خورده و چندین کشته نیز داشته است و چنین جلوه داده بودند که کافی بر اثر این تصادف طبیعی جاده ای فوت کرده است.
آنچه در این تصادف کافی نمایان بود و بعدها نیز آشکارتر شد و مورد تأیید هم قرار گرفت این بود که مأموران امنیتی رژیم از قبل مسیر سفر و حرکت کاروان (مرحوم) کافی را از تهران تا مشهد زیر نظر داشتند و قبلاً با هماهنگی های لازم طرح شهادت و نابودی او را ریخته بودند و هر لحظه ورود و خروج ماشین او را به شهرها و مکانهای مختلف گزارش میدادند.

منبع: کتاب کافی واعظ شهیر؛ تدوین دکتر مهدی کافی
انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی

پی نوشت: برادر مرحوم کافی از احتمال کشته شدن او در آمبولانس توسط عوامل ساواک، سخن گفته است. حجت الاسلام پناهیان در این‌باره می گوید: «کافی یک‌مرتبه در سخنرانی خود نام حضرت امام(ره) را به زبان آورد و همین باعث شد که مأمورین ساواک در راه، یک تصادف ساختگی برای او ترتیب دهند و بلافاصله بعد از تصادف، ایشان را از خودرو بیرون آورده و به یک آمبولانس منتقل کنند. آن مأمور ساواک که مسئول اجرای نقشه بود، خودش اعتراف کرده است که در آمبولانس، به ایشان آمپول هوا زدم و او را به شهادت رساندم».

انتهای پیام